وقتی از برنامه‌های جزءخوانی قرآن در ماه رمضان پرس‌وجو می‌کردم، از حافظیه هم نام برده شد. تعجب کردم که قرائت قرآن در حافظیه! کمی زودتر از ساعت ۷ عصر رفتم برای بررسی و تهیه گزارش. (گزارشی که تهیه و در خبرگزاری فارس منتشر شد +) حافظ دوستان جایی نزدیک مقبره را برای برنامه داشتند آماده می‌کردند. برایم سوال بود که چقدر این برنامه به آرامگاه یک شاعر ربط دارد. کمی دقت می‌خواست: اگر “خواجه شمس‌الدین محمد” را حافظ می‌نامندش به این خاطر است که حافظ قرآن بود:
عشقت رسد به فریاد ار خود به سان حافظ – قرآن ز بر بخوانی در چارده روایت
و اگر اشعار حافظ زیباست، از این جهت است که مفاهیم عرفانی و قرآنی را به زیبایی تمام در اشعارش پیاده کرده:
ز حافظان جهان کس چو بنده جمع نکرد – لطایف حکمی با کتاب قرآنی
قاری قرآن “جواد آریایی‌فر” را دیدم، می‌گفت “پس از وفات حافظ در قرن هشتم تا کنون شاید کسی بر سر مزارش جلسه‌ی قرآن برپا نکرده باشد، احتمالا خودش هم تعجب می‌کند که کسانی حافظ را به حافظ ِ قرآن بودن‌ش یاد می‌کنند”:
ندیدم خوشتر از شعر تو حافظ – به قرآنی که اندر سینه داری
کار خوبی شروع شده. ختم سی روزه‌ی قرآن و هدیه‌ی ثواب‌ش به روح این شاعر ِ عارف که همه‌چیزش را از قرآن دارد:
صبح خیزی و سلامت طلبی چون حافظ – هر چه کردم همه از دولت قرآن کردم
سلام
وبلاگ خوبی داری به وبلاگ مهدیار هم سر بزن.
سلام :)
ممنون، حالا که یه آدم درست و حسابی شفاعت‌ش رو کرد، باشه. سر می‌زنم :دی
با سلام
برادران بد حجاب و خواهران خوش حجاب بروزم!
http://farhangeparvaz.blog.ir/1392/04/28/baradarnbadhejab2312312
منتظر نظرات شما….
فرهنگ پرواز
سلام
بشارت بر به کوی می فروشان
که حافظ توبه از زهد و ریا کرد
عکس آخری باز هم میگم که عالیه. خیلی قشنگه
التماس دعا
ممنون از شما :) تعریف دوستان موجب دلگرمی بنده‌ست.
از شما التماس دعا